Atsedenaren balioa
Hainbeste bizkortzen gaituen bizi-erritmo frenetikoa daramagu, errotik ebaki arte ez gara konturatzen. Nire gaurko helburua da argudioren bat ematea zergatik den ona udan terapia (kasu zehatzetan) gelditzea ere.
1. argudioa: loa
Loalditik hasten naiz, egunero egiten dugun jarduera delako, berebiziko garrantzia duelako. Egunean zehar lan egiten dugu, ikasten dugu, trebatzen gara eta pentsamenduak ditugu, horietako bakoitza burmuinean dago eta neuronen arteko konexioak sortzeko aukera ematen digu, hau da, ikasteko aukera ematen digu.
Seguruenik ez zenekien gauean, lo zaudela, zure garunak aktibo jarraitzen duela. Jarduera horren funtzioa neuronen arteko konexioetatik seinale elektrikoak bidaltzen jarraitzea da; horrela, eguneko ikaskuntza berriak indartzen dira eta baita lehendik zenituenak ere.
Helduentzako 7 ordu baino gutxiago lo egiten dugunean, eta haurtzaroko adin bakoitzean behar dituen ordu eremuak baino gutxiago, burmuinari ez zaio astirik ematen lotura horiek indartzeko, eta, beraz, ahaztu egiten ditugu edo ez ditugu ikasten hainbestekin ahalegindu garen ikaskuntzetako batzuk.
Lanean eta ikasturtean zehar, askotan ez digu behar dugun guztia atseden hartzeko denborarik ematen; horregatik, udako oporrak dituzula, uste dut, atseden hartzeko eta burua erlaxatzeko aprobetxa zenezakela.
2. argudioa: kortisola
Kortisola “estresaren hormona” da. Ez zaitu harrituko hormona hau altua den gizarte batean bizi garela esateak.
Jende gutxik daki kortisolaren gorputz-maila handia izatearen ondorioetako batek ikaskuntza berriak eskuratzeko gaitasunean ere eragiten duela, baita arreta aldatzen duelako ere.
Ez zait bururatzen maila altu horiek jaisteko modu hoberik atsedenerako oporraldi luze batean egotea baino, bizi garen eguneroko abiaduraren estresik pilatu gabe. Tren horretatik jaitsi gaitezke egun hauetan.
3. argudioa: berriz elkartzearen emozioa
Logopedia-saioan zein ondo pasatzen dugun alde batera utzita, nigana lan egitera zatozte zuei kostatzen zaizkizuen kontuetara. Horregatik, tratamendua denbora labur batez eteteak, udan edo Aste Santuko oporretan, eta abaretan, itzultzean berriro tratamenduari indar eta poz handiagoz ekitea eragin dezake.
Salbuespenak
Garrantzitsua iruditzen zait post-a ñabardurak eginez amaitzea, oporrak izan arren tratamenduarekin jarraitu behar dela ikusten dudanean. Honako salbuespen hauek aipatuko nituzke:
- Protokolo batean oinarritutako tratamendua egiten ari bagara, bere data eta jarraibide zehatzekin, hobe da protokolora ahalik eta gehien mugatzea.
- Duela gutxi iktusa edo traumatismo kraneoentzefalikoa izan badute, hobe izango da tratamendua eraginkorragoa den aldia aprobetxatzea, garuneko kaltearen ondorengo lehen hilabeteak, alegia.
- Haurtzaroan, kasu zehatza konplexua bada, logopedia-saioekin ikasurte erdian edo amaieran hasi bada.
- Helduaroan, disfagia larria duten pertsonen kasuan, hobe da esku-hartzearekin jarraitzea, elikadura eta hidratazioa modu eraginkorrean eta seguruan sustatzeko.
Pertsona bakoitza mundu bat da, eta egoera bakoitza banaka baloratu behar da. Atsedenaldi bat merezi dugu eta oporretan lan egiteko jarraibideak eman daitezke, beharrezkoa balitz. Gaiari buruzko zalantzarik baduzu, nirekin harremanetan jartzera gonbidatzen zaitut.
